استاد اسامه انور عكاشه يكى از داستان نويسها و نويسندگان سيناريو مشهور در مصر است كه چند سال قبل دار فانى را وداع كرد. وى را ميتوان از منصفترين و بهترين نويسندگان مصر در زمان معاصر به شمار اورد. استاد عكاشه بعد از نوشتن اين مقاله سبب نوشتن ان را نيز بيان كرد و گفت با اينكه من سنى هستم ولى حق را خواهم گفت حتى اگر به قيمت جانم تمام شود.
استاد عكاشه مينويسد: قبل از مدتى يكى از تهيه كنندگان سريالهاى تاريخى كه شخصى بسيار مشهور هم هست از من درخواست كرد كه سيناريويى درباره عمرو بن عاص بنويسم و به قول خود سجايا و حسنات و زندگى پر بار او را در اين سيناريو بيان كنم. وى ميگويد من زياد درباره تاريخ عمرو بن العاص نميدانستم و به خاطر همين به ان تهيه كننده گفتم: بايد كمى درباره اين شخصيت مطالعه كنم و انشالله خبر و تصميم نهاييم را به زودى خواهيد فهميد.
دكتر عكاشه ميگويد: من انقدر در كتب تاريخ و رجال جستجو كردم ولى هيچ حسنه و سجيه اى درباره ى اين مردك پيدا نكردم. بلكه با واقع پنهان عرب و و جاهليت و خلفاى مسلمانان اشنا شدم. پى بردم كسانى را كه ما رضى الله عنهم مخاطبه شان ميكنيم و انها را تجليل ميكنيم و بعدا خلفاى مسلمين شدند كسانى نيستند جز حرامزاده هايى كه امور مسلمين را بعدها تباه كردند.

من انجب اولاد البغايا؟ زنانى كه حرامزاده ها را به دنيا اوردند

متأسفانه زنا و فاحشه نزد عرب در زمان جاهليت و حتى در اسلام رواج بسيار داشت تا انجايى كه در كتب تاريخ نقل ميشود كه قبيله اى قصد اسلام اوردن داشتند، از رسول خدا پرسيدند: ايا زنا را براى ما حلال ميكنى زيرا درآمد و معاش ما از كسب زنان قبيله از اين عمل است.
به همين سبب تعجب اور نيست كه تضاد و دشمنى در زمان جاهليت بين اشراف و با عفت هاى عرب مانند بنى هاشم و بنى مخزوم و زهره و غيره با مشهورين به فاحشه گراها و زناكاران مانند بنى عبدشمس و سلول و هذيل به وجود ايد كه بعدها اين تضاد حتى بعد از دخول به اسلام هم از بين نرفت. حتى از باب تصادف نيست اغلب اشخاصى كه بعدها به ركب و دستگاه بنى اميه ملتحق شدند از كسانى بودند كه سابقه زناكارى داشتند و مشهور به زنا زاده بودند. زيرا اين اعمال و حرفه ها باعث كراهيت و بغض نسبت به شريف نسبان و با عفت ها ميشوند و در نهايت نيز حيا و عفت انسان را از بين ميبرد و راه را براى خائن بودن و خيانت و ظلم باز ميكند. حال ببينيم كدام اشخاص را زنا براى ما اورد؟

١- حمامه مادر ابوسفيان: اين زن زانيه همسر حرب بن اميه بن عبدشمس و مادر بزرگ معاويه بود. وى يكى از فاحشه هاى پرچم دار زمان جاهليت بود كه نزد عرب شهرت بسيارى داشت.

٢- الزرقاء بنت وهب: اين زن كه ارزانترين فاحشه در مكه بين عرب بود فرزندانش بين عرب مشهور به بنو الزرقاء (فرزاندن زن سورمه اى رنگ) بودند. اين زن همسر ابى عاص بن اميه و مادر حكم بن ابى عاص و مادر بزرگ مروان بن حكم بود. (حكم بن ابى عاص و فرزندش مروان بعدها به دستور پيامبر رانده شد). حتى روايت است حسين بن على در جواب فرستاده ى مروان بن حكم وى را به عنوان: يبن الزرقاء الداعيه الى نفسها بسوق عكاظ خطاب كرد.

٣- امنه بنت علقمه بن صفوان: همسر حكم بن العاص و مادر مروان حكم و مادر بزرگ عبدالملك بن مروان. در كتب عرب نقل است كه اين زن در خفا با شخصى به نام ابوسفيان بن الحارث بن كلده زنا ميكرد و بعدها فرزند همين زن فاحشه مروان بود كه او را نزد رسول خدا اورند كه حضرت رسول ص سريع فرمودند: اين وزغ و فرزند وزغ و ملعون فرزند ملعون را از نزد من دور كنيد. (وزغ در فرهنگنامه هاى فارسى به عنوان سمندر ترجمه شده)

٤- سلمى بنت حرمله: اين زن مشهور به زنا و فحاشى علنى ميان عرب بود و از پرچم داران فحاشى مشهور بود. در كتب رجال و عرب و زمان جاهليت نقل نقل است كه اين زن با ٥ مرد در يك شب معاشرت كرد و بعد از ٩ ماه پسرى را به دنيا اورد. همه ى ان مردان ادعاى پدرى ان پسر را كردند. ابولهب و اميه بن خلف و هشام بن مغيره و ابوسفيان و العاص بن وائل السهمى همه خواهان اين پسر بودند ولى در نهايت چون العاص بن وائل سخاوتمند تر از همه ى انها با سلمى بود با رضايت سلمى پدر ان پسر شد و اين پسر كسى نيست جز عمر بن العاص مشهور كه در جنگ صفين براى نجات از شمشير على كشف عورت كرد.

٥- سميه بنت معطل النوبيه: يكى از مشهورترين زنان فاحشه عرب و پرچمدار در مكه. فرزند اين زن كه نامش زياد بود به نامهاى مختلف خوانده شده. بعضى ها او را زياد بن عبيد خوانده اند ولى مشهورترين لقب او زياد بن ابيه (زياد فرزند پدرش) زيرا پدرش مجهول بوده. بدبختى مسلمانان تا جاييى رسيد كه بعدها معاويه شاهدانى اورد كه اقرار كنند ابوسفيان با سميه زياد معاشرت كرده و او پدر زياد است و زياد را برادر خود اعلام كرد.

ادامه داشتن خط فاحشه گرايى و حرامزادهايى كه بعدها سران عرب ميشوند

٦- مرجانه بنت نوف: اين زن كنيز عبدالرحمان بن حسان بن ثابت بود. افراد زيادى مشهور به زنا با اين فاحشه بودند، ولى مشهورترين انان زياد بن ابيه فرزند سميه بود. هنگام باردارى عبدالرحمان او فروخت و اين زن دو فرزند به نام عباد و عبيدالله به دنيا اورد. فرزندان مرجانه كه پدرى براى انان شناخته نشده بود بعدها زياد بن ابيه انان را به خويش انساب داد. در زمان معاويه عباد والى سجستان (استان سيستان) و عبيدالله والى بر بصره شد. گويا عرب در ان زمان فارغ از اشراف بوده كه اين دو زنازاده بايد مسلط بر امور مسلمين شوند. ولى چه بسا شخصى همانند معاويه قادر به انتخاب اشراف و پاكدامنان نبوده و نخواهد بود.
بعدها نيز يزيد بن معاويه عبيدالله را والى بر كوفه كرد و عبيدالله نيز فرزند رسول خدا را در مكانى به نام نينوى به قتل ميرساند. وقتى به حسن البصرى ميگويند كه حسين على كشته شد، ميگويد: ننگ بر امتى كه زنا زاده اش پسر دخت پيامبرش را ميكشد.

٧- قطام بنت شحنه التيميه: اين زن مشهور به زنا در شهر كوفه بود. پدرش شحنه بن عدى و برادرش حنظله بن شحنه از خوارج بودند و در جنگ نهروان به دست سپاس على بن ابيطالب كشته ميشوند. به خاطر اين امر كه اتش كينه و بغض را در دل او شعله ور ميكند قطام از عبدالرحمن بن ملجم كه خواستگار وى بود مهريه ى خود را خون على بن ابيطالب و ٣٠٠٠ درهم و يك غلام و يك كنيز اعلام ميكند.

٨- نضله دختر اسماء الكلبيه: اين زن همسر ربيعه بن عبدشمس و مادر عتبه و شيبه بود. عتبه و شيبه در اولين نبرد بين مسلمانان و مشركين (جنگ بدر) در سپاه مشركين كشته شدند. ابوالفرج اصفهانى در كتاب الاغانى خود ذكر ميكند: اميه بن عبدشمس روزى به خانه ى برادر خويش ربيعه امد، ربيعه كه در خانه نبوده ، اميه با همسر برادر خويش (نضله) زنا كرده و پسرى به نام عتبه به دنيا مى ايد.
در تاريخ نقل است اين اميه بن عبدشمس در سفرى به بلاد شام با زنى يهودى زنا ميكند و داراى فرزندى به نام ذكوان ميشود. اميه ذكوان را به عنوان غلام بود به مكه مى اورد و بعدها او را ازاد ميكند و علنا فرزند خود مينامد. بعد از اين امر اميه، ذكوان را همسر زن خويش ميكند. ابن ابى الحديد ميگويد: اميه بن عبدشمس پست ترين عرب است. اميه كارى كرد كه هيچ شخصى قبلا نكرده. او فرزند خود را در زمان زندگى خود با همسر خويش تزويج كرد كه ثمره ى اين ازدواج پسرى بود به نام ابا معيط. ابامعيط پدر بزرگ همان وليد بن عقبه ولى كوفه در زمان عثمان عفان است كه مست و خمار امامت نماز جماعت صبح ميكرد. اه ، اينان سران امت اسلام بودند! روايت است وقتى عقبه فرزند ابامعيط در جنگ بدر به اسارت سپاه مسلمين در امد، رسول خدا دستور قتل او را داد، ولى عقبه فرياد زد: اى محمد به قرابت بين من و تو قسمت ميدهم كه مرا رها كنى. حضرت رسول در جواب او فرمودند: به خدا تو انچنان نيستى. تو فرزند يهودى هستى از اهل صفوريه.

٩- هند بنت عتبه: از فاحشه هاى مشهور مكه در زمان جاهليت و همسر ابوسفيان بود. فرزند هند معاويه در كتب تاريخ به ٤ نفر به غير از ابوسفيان نسبت داده شده. همچنين نقل است: اين زن هنگامى كه از وحشى خواست حمزه عموى پيامبر را به قتل برساند به علاوه بر طلا و جواهرات خود را نيز به ان غلام حبشى داد و سه شب با وحشى تا صبح زنا ميكرد.

١٠- ميسون بنت بجدل الكلبيه: اين زن مادر يزيد بن معاويه و همسر معاويه بن ابوسفيان بود. وى در كاخ معاويه معروف به زنا با غلامى از غلامان قصر به نام سفاح بود. در كتب تاريخ نقل است كه معاويه ميسون را نزد خانواده اش در مكه فرستاد و بعد از مدتى كه به دمشق بازگشت باردار بود كه يزيد را به دنيا اورد.

متأسفانه اينها مردانى هستند كه مؤسسين حكومت اسلام شدند. بنابراين ديدن تاريخ خونين و كينه و بغض و ترور اصلا تعجب اور نيست