در ((شرح الشافيه )) به نقل ((مثير الاحزان )) آمده است :

متوكّل دستور داد كه آب به قبر مقدس حضرت سيدالشهداء عليه السلام ببندند؛

هنوز بيست و دو ذراع به قبر حضرتش مانده بود كه آب ها روى هم جمع شدند. و بعدها، همان جا ((حائر)) ناميده شد.

 ابى سالم گويد: متوكّل ، به وزير خود فتح بن خاقان دستور داد كه امام هادى عليه السلام را آزار دهد و ناسزا گويد، فتح دستور او را اجرا كرد.
حضرت عليه السلام فرمود: به او بگو: تمتعوا فى داركم ثلاثة ايّام .
فتح اين سخن را به متوكّل رسانيد.
متوكّل گفت : بعد از سه روز او را خواهم كشت .
روز سوم خود متوكّل را كشتند.

از غرايب و شگفتى هاى روزگار آن كه نقل شده : روزى شمشيرى بى نظير به متوكّل هديه شد.
بعضى از اعيان و امراى لشكر آن را خواستند ولى متوكّل امتناع كرد و گفت : اين شمشير به بازوى ((باغر)) غلام تركى شايسته است
و آن را به ((باغر)) بخشيد.
باغر با همان شمشير بعد از چند روز متوكّل را كشت .